Sensors

Cechy ogólne

Czujniki magnetyczne są urządzeniami zmieniającymi stan wyjścia obwodu w obecności pól magnetycznych.
Normalnie stosuje się je jako czujniki zbliżeniowe na cylindrach z magnesem stałym w tłoku.
Umieszczając czujnik w specjalnej obudowie na zewnątrz korpusu cylindra, można wykrywać położenie tłoka poprzez styk elektryczny lub sygnał napięcia.
Elementem wykrywającym może być przełącznik reed lub czip magnetooporowy (czujnik GMR), w zależności od rodzaju czujnika.
Czujniki są dostępne z wyjściem kablowym lub złączem.
W przypadku gdyby nasze produkty nie spełniały wymogów klienta, dostępne są usługi dostosowania do jego potrzeb.

Wybór czujnika

Czujnik to przełącznik, który zazwyczaj jest połączony szeregowo z kablem, dlatego musi być zainstalowany zgodnie z określoną charakterystyką elektryczną.
Są dwie zasady działania::

• PRZEŁĄCZNIK REED, w którym element odczytu fizycznego składa się ze szklanej bańki zawierającej dwa spolaryzowane paski metalu.
  Pomiędzy tymi paskami następuje wzajemne oddziaływanie w obecności pola magnetycznego.
  Może on pracować przy napięciu zasilającym DC lub AC.
  Element wykrywający w obecności silnych wibracji może zadziałać wadliwie.

• ELEKTRONICZNY, gdzie elementem odczytu fizycznego jest czip magnetooporowy (czujnik GMR), zmieniający stan wyjścia w obecności pól magnetycznych.
  Działa wyłącznie z napięciem zasilającym DC i teoretycznie ma nieograniczoną żywotność.
  Element wykrywający jest odporny na silne wibracje.

Decyzja o wyborze wyjścia PNP lub NPN zazwyczaj zależy od metody integracji z istniejącym systemem automatyki: w celu prawidłowego działania systemu rodzaj wyjścia czujnika musi odpowiadać rodzajowi zastosowanego wyjścia sterownika (lub PLC).
Rozwiązanie w postaci PNP jest bardziej rozpowszechnione w Ameryce Północnej i Europie, natomiast rozwiązanie NPN jest bardziej popularne w krajach Azji.
Czujniki PNP są podatne na zwarcia, natomiast czujniki NPN mogą generować fałszywy sygnał w sterowniku w przypadku niezamierzonego kontaktu z masą.
Ostatnią rzecz, jaką należy wziąć pod uwagę, to status czujnika w warunkach aktywności, tj. w czasie pomiędzy stanem normalnie otwartym (NO), a normalnie zamkniętym (NC).
W pierwszym przypadku czujnik zachowuje się zgodnie z logiką wykrywania dodatniego, sygnał nie jest generowany w przypadku przerwy przewodu, ale mogą być wytwarzane fałszywe sygnały w przypadku zwarcia.
W drugim przypadku czujnik zachowuje się zgodnie z ujemną logiką wykrywania i przerwany przewód może wygenerować fałszywy sygnał.
Logikę można z łatwością odwrócić w obydwu przypadkach za pomocą sterownika (lub PLC).

Instrukcje dotyczące używania czujników magnetycznych

Czujniki magnetyczne są często używane w połączeniu z magnesami w celu generowania wzbudzania magnetycznego i zazwyczaj montuje się je w siłownikach.
Główną cechą każdego cyfrowego czujnika magnetycznego jest poziom czułości określający wartość siły pola magnetycznego, przy której czujnik przełącza wyjście.
Poniższy wykres przedstawia typowy kształt fali siły osiowego pola magnetycznego zmierzonej za pomocą miernika Gaussa w położeniu centralnym (PC).
W zależności od poziomu czułości czujnika i charakterystyki pola magnetycznego, czujnik umieszczony centralnie może kilkakrotnie przełączyć wyjście podczas posuwu siłownika.
Jeśli nie określono inaczej, zazwyczaj dobrą praktyką jest nie instalowanie czujnika centralnie, a raczej równolegle w szczelinie i ręczne ustawienie położenia czujnika podczas wykonywania kilku posuwów siłownika.
W praktyce czujniki stosuje się normalnie w celu identyfikacji warunków końca posuwu.
Dla wszelkich innych warunków pracy, prosimy o kontakt z Pomocą techniczną.

Obwód bezpieczeństwa czujnika

Przełączenie obciążeń indukcyjnych za pomocą przełączników reed generuje wartość szczytową wysokiego napięcia podczas rozłączania.
W efekcie tego wymagane jest zainstalowanie obwodu bezpieczeństwa, aby zapobiec wyładowaniom elektrycznym lub łukowi napięcia.
Może nim być:

• Obwód R-C równolegle do obciążenia w przypadku napięcia zasilania DC (rysunek 1).
• Dioda włączona równolegle do obciążenia w przypadku napięcia zasilania DC (rysunek 2).
• 2 diody Zenera włączone równolegle do obciążenia w przypadku napięcia zasilania AC/DC (rysunek 3).
• Warystor (VDR) włączony równolegle do obciążenia w przypadku napięcia zasilania AC/DC (rysunek 4).

Włączenie obciążeń pojemnościowych lub użycie przewodów dłuższych niż 10 metrów spowoduje skoki prądowe podczas podłączania.
KW wyniku tego wymagana będzie oporność zabezpieczająca w pobliżu przełącznika na brązowym przewodzie.
W tej fazie należy się upewnić, że zapewniony został minimalny wymagany prąd dla czujnika (10÷20 mA)